Bij Klokje Rond zijn we zeer geïnspireerd door Emmi Pikler. Ons pedagogisch beleid is gestoeld op haar principes. In dit blogje zal ik de vertaalslag maken hoe dit bij ons tot uiting komt. Waarom we dingen doen zoals we ze doen.
Ook ons speelgoed is aangepast op de visie. Dat moet zijn opgevallen.
Zo eenvoudig mogelijk, zonder geluiden of toeters & bellen. De achterliggende gedachte is dat zo de creativiteit wordt geprikkeld. Zelf ermee aan de slag en ontdekken wat ermee te kunnen. Helemaal het einde als het kind zich in de imitatiefase bevindt want het kan naar hartelust zelf uitvoeren wat hij/zij heeft gezien.
Het speelgoed bestaat onder meer uit huishoudelijke voorwerpen als pollepels, bakjes, vergieten, doeken, afwasborstels, bekers etc. Ook verschillende materialen zijn vertegenwoordigd: hout, ijzer, stof en plastic. Van elk voorwerp hebben we er meerdere want kinderen hoeven nog niet te delen. Pikler vindt die vaardigheid onder de 4 jaar teveel gevraagd. Hun wereld is daarvoor nog net iets te klein.
Om al vroeg te leren dat alles een plaats en een bedoeling heeft ligt al het speel-, bouw- en knutselmateriaal netjes opgeruimd in een bakje/lade. De leidsters blijven steeds voordoen en vertellen dat zodra je iets nieuws wilt hebben je het oude netjes opbergt.
“Passief speelt goed maakt actieve kinderen.”
Ik maak van de gelegenheid gebruik hieronder een aantal onderwerpen toe te lichten, waar we met regelmaat vragen over krijgen.
(in willekeurige volgorde)
- Voor alles een plaats en gelegenheid. Daarom het verzoek op de hal de kinderen aan/uit te kleden en de spullen op te bergen. De groep is bedoelt om te spelen. Het domein van de kinderen. Onverwachte gasten, al dan niet met maxi-cosi of wandelwagen, leiden af en verstoren het spel (ontwikkeling). In het verlengde hiervan ligt onze aankondiging van bezoek op de groep. Om de kinderen voor te bereiden op een tussenkomst.
- Blote voeten in de babygroepen: om écht grip te kunnen krijgen op de omgeving. Kinderen ontdekken met al hun zintuigen. Tast gaat ook via de voeten! Afzetten om bv. om te rollen of te leren in de kruiphouding te komen gaat supergoed met blote voeten. Hoe frustrerend is het als je je wil afzetten en je glijdt weg door een sok… Het is enkel een gevoel van volwassenen dat kinderen het te koud hebben met blote voeten. Kinderen ervaren koude(ere) voeten niet als vervelend. Dat is aangeleerd gedrag. We checken altijd de warmte in de nek. Dat is onze graadmeter.
- Het schoolse van VVE kennen wij niet. Wél reiken wij alles aan maar verplichten tot niets.
- Geen actieve zindelijkheidstraining. Als een kind zelf aangeeft ‘vies’ te worden van urine/ontlasting dan stellen we voor om op de wc te gaan. Een intrinsieke motivatie getuigd van zelfvertrouwen en geeft zodoende de beste ‘resultaten’.
- Hoewel eigen initiatief en reactie belangrijk is, zijn er toch zaken die gewoon moeten gebeuren. Leuk of niet leuk. Bv. verschonen. We delen deze boodschap enkel mede: “jij krijgt van mij een schone broek, loop maar mee”. In vragende vorm impliceer je de mogelijkheid ‘Nee’ te kunnen zeggen.
- Bij de baby’s spenderen we het merendeel van de dag aan intensieve verzorgmomenten. Voor geborgenheid, hechting en veiligheid. We leggen hiermee een solide basis voor de verdere ontwikkeling. Afhankelijk van de groepssamenstelling kan dit soms zorgen voor minder tijd voor buitenspelen of iets creatiefs. Motorische en verbale stimulans bieden wij de gehele dag door!
Als afsluiter de uitnodiging vooral jullie vragen te mailen. Ik ben meer dan bereid uitleg te geven over onze werkwijze.
Lieve groet,Christel
