Cadeautjes, het liefst geef ik iemand, bijvoorbeeld voor een verjaardag, een heel persoonlijk cadeau. Iets waar ik de desbetreffende persoon op een positieve manier mee raak of waarvan ik weet dat ze er echt heel erg blij mee zullen zijn. Door goed naar de persoon te kijken en te luisteren kun je erachter komen waar je hen een gelukkig gevoel mee kunt geven. Ook al is het maar iets kleins.
Soms is het iets wat al tijden geleden ter sprake is gekomen en is blijven hangen, waarmee je hen verrast. Het geeft diegene alleen al een bijzonder gevoel doordat je het nog had onthouden. Het hoeft dan niet eens om het cadeau zelf te gaan, maar om het gevoel…vooral het gevoel dat ze zich gehoord voelen.
Heel vaak komt het er ook op neer dat ik ze een gevoel en/of gedachte mee wil geven. Iets wat ik ze vanuit mijn hart wil vertellen. Daarbij ga ik op zoek naar iets wat dat gevoel of die gedachte voor me vertelt of vertaalt. Soms ga ik niet op zoek maar maak ik juist zelf iets of maak ik iets kleins persoonlijk door een tekst of een toevoeging wat bij de persoon past.
Maar kinderverjaardagen!!!??? Wauw, dat is soms best nog heel lastig. Ik weet nog wel wat er bij bepaalde leeftijden past qua spel en uitdaging (en anders is google er ook nog altijd als prima hulplijn), maar vaak heb ik bij god geen idee wat ze allemaal al thuis hebben liggen. En ik wil echt liever niet een cadeau geven wat ze al hebben, je ziet het kind blij zijn met de spreekwoordelijke dooie mus. Vol verwachting wordt het papier eraf gescheurd om het pakketje te kunnen zien. Geduld is er niet meer bij, waarbij ik altijd een beetje moet gniffelen vanwege de gedachte aan mijn moeder. Mijn moeder wilde altijd het cadeaupapier bewaren om andere cadeautjes mee in te pakken, met als gevolg dat ik heel heel heel voorzichtig de plakbandjes los moest peuteren en dus meer daarop gefocussed was dan op de spanning van het krijgen van het cadeau zelf. En natuurlijk moest ik zelf dus altijd met cadeautjes, ingepakt in 2de hands lichtgekreukeld, gladgestreken papier met her en der een ontbrekend stukje print waar ooit duidelijk losgepulkt plakband had gezeten, bij klasgenootjes op een kinderfeest aankomen…..echt heel gênant). Maar de teleurstelling is altijd op de gezichtjes van kinderen te zien wanneer ze het inpakpapier open hebben getrokken en merken dat er iets in zit wat ze al hebben.
“Heb ik al” het wordt nog net niet achterover gegooid en moeder weet het kind nog maar amper zover te krijgen om toch “dankjewel” te zeggen.
Dat is dus voor niemand leuk.
Kinderen hebben vaak al zoveel, veelal gekregen c.q doorgeschoven van neefjes en nichtjes of vrienden van de ouders met oudere kinderen. In sommige huishoudens is het speelaanbod haast grenzeloos en dan nòg weten ze vaak niet waar ze mee kunnen spelen. Soms omdat ze simpelweg niet meer weten waar ze moeten beginnen omdat de keus te groot is.
(tip: neem 1 kast met een gedeelte van het spelmateriaal wat er aan aanbod in huis is en berg de rest ergens op waar ze het niet kunnen zien. Vervang vervolgens de inhoud van de kast één keer in de zoveel tijd, bijvoorbeeld wanneer de verveling toe begint te slaan, met wat je opgeborgen had staan. Op deze manier blijft er vernieuwing in aanbod en wordt hernieuwde interesse gewekt voor ‘oud’ spelmateriaal).
Maar weet je waar, naar mijn idee, kinderen tegenwoordig vaak meer behoefde aan hebben? Waar je een kind, in een tijd waarin alles vol gepland lijkt te zijn met school, naschoolse opvang, huiswerk, clubjes, verplichtingen van ouders, speelafspraken, zelfs clubjes van broers en/of zussen, etc etc, echt blij mee maakt?
Tijd ! Tijd en persoonlijke aandacht.
Ze willen ze zich bijzonder voelen, net zoals volwassenen het fijn vinden wanneer ze zich bijzonder en gewaardeerd voelen bij het krijgen van een persoonlijk cadeau. Ook kinderen genieten ervan wanneer ze zich gezien en gehoord voelen. Geef ze de tijd om zich te laten zien, de pure aandacht waar ze zichzelf kunnen laten horen aan jou…aan jou alleen.
Neem het kind gezellig een dagje mee op pad, rondje dierentuin, een middagje naar de bioscoop, een uurtje samen picknicken in het park, samen fietsen en een ijsje eten of laat hem of haar een nachtje logeren met een filmavond compleet met chips, popcorn en cola. Het maakt eigenlijk niet uit wát je verzint om samen te doen en het hoeft ook echt helemaal niet veel te kosten. Het grootste cadeau is alleen al dat jij er zelf voor kiest en het gezellig vindt om met hem of haar samen te zijn, om samen iets leuks te doen waarbij ze de ruimte, rust en persoonlijke aandacht krijgen. Van jou.
Ze worden gezien en gewaardeerd. Een beter cadeau kun je haast niet geven
