Vaak denkt men terug aan hun eigen opvoeding, aan hun eigen jeugd.
Hoe werd de opvoeding toen aangepakt? Waren je ouders streng of juist heel vrij?
Hoe heb jij je opvoeding ervaren? Dat zijn allemaal vragen die je bezighouden in je keuzes als jonge ouders nu.
Veel jonge ouders zullen op bepaalde vlakken binnen de opvoeding zeggen: ‘maar zó wil ik het niet’. En op andere vlakken juist vasthouden aan wat ze kennen.
Als ouders heb je ieder een eigen opvoeding gehad en heb je daarbij ieder je eigen ervaring en ideeën over hoe jij het opvoeden voor je ziet. Over wat jij nu wel of juist niet wilt doen. En deze kunnen onderling enorm verschillen waardoor je erg met jezelf in conflict kunt raken, of misschien zelfs wel met elkaar.
Je hebt geleerd hoe bepaalde dingen gedaan werden, hoe er met situaties omgegaan werd. Bepaalde normen en waarden die je jouw kind heel graag ook bij wilt brengen, of juist absoluut niet. Maar je partner kan hier weer heel anders in staan.
In het opvoeden is veel veranderd vergeleken met vroeger. De manier van naar opvoeding kijken is veranderd. Niet alleen omdat er heel veel meer onderzoek naar gedaan wordt. Waar je veel van kan leren, maar tegelijk in sommige gevallen ook weer juist voor veel verwarring kan zorgen.
Maar ook is het leven en de maatschappij veranderd.
Vroeger maakte men zich geen zorgen over hoe lang een kind naar een scherm keek, het woord ‘schempjestijd’ bestond niet. Vroeger maakte men zich geen zorgen over wat kinderen online allemaal tegenkomen of wat ze online doen. Met wie praten ze, ken je ze wel? Wat wordt er gedeeld en denk je er wel aan dat alles wat online komt ook online blijft? Dat soort vragen kwamen vroeger niet aan de keukentafel ter sprake.
Vroeger ging het erom dat je op tijd thuis was, als de straatverlichting aanging. Vroeger speelden kinderen buiten op straat met de buurtkinderen en haalden daar hun streken uit. Vroeger was het allemaal net iets overzichtelijker en tastbaarder.
Je hebt misschien een hele fijne warme jeugd gehad en wilt dat je kinderen ook meegeven. Je hebt geleerd dat je je bord leeg moet eten, maar dit brengt vaak ook conflicten met zich mee. Die geen fijn of warm gevoel achter hebben gelaten.
Zoek je dit online op, hoe je met dit soort persoonlijke conflicten om kunt gaan? Dan zie je waarschijnlijk, onder anderen, dat kinderen eten wat ze nodig hebben en zelf aanvoelen wanneer het genoeg is.
Dus…. waar kies jij voor?
Het belangrijkste is dat je heel goed communiceert met je partner. Op 1 lijn zitten geeft kinderen zekerheid en duidelijkheid. Het geeft ze een gevoel van vertrouwen. Maar even zo belangrijk is ook dat je vooral dichtbij je eigen gevoel blijft.
Er bestaat een gezegde : ‘Wie altijd de waarheid vertelt hoeft nooit iets te onthouden’. Dit geldt eigenlijk ook voor de opvoeding.
Als je heel dichtbij je gevoel blijft, zul je in een andere situatie niet anders reageren.
Groetjes Sylvia
