Ik sprak laatst een goede vriendin en we hadden het over de verscheidenheid aan therapieën die voorhanden zijn. EMDR is wel ‘de trend’ tegenwoordig. Hoogst verbaasd was ik toen ze vertelde over EMDR voor baby’s en jonge kinderen. Mijn interesse was gewekt. Hier moet ik meer over weten. Ik ging op onderzoek uit…
Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) is een therapie voor hen die last blijven houden van een traumatische ervaring. Dat kan een ongeval zijn of een andere schokkende ervaring. De Amerikaanse psychologe Francine Shapiro beschreef zo’n 25 jaar geleden als eerste over deze methode. Inmiddels is EMDR ontwikkeld tot een volwaardige therapeutische behandeling. In het kort:
De herbeleving van een traumatische ervaring wordt beïnvloed met stimuli. D.w.z. geluiden door de koptelefoon die afwisselend links of rechts te horen zijn. Dit gaat in series. Na elke serie wordt er stilgestaan bij de meest opvallende gedachte, gevoel of misschien een lichamelijke ervaring. De series stimuli moeten ertoe leiden dat de emotionele lading aan de herinnering aan kracht zal afnemen. (Desensitiseren) Vaak wordt ook gezien dat de herinnering an sich ‘waziger’ wordt. Het is een snelle maar intensieve therapie waarbij ook handreikingen worden gegeven emoties de baas te blijven.
Gezien de bepaling vooraf, of EMDR inderdaad een geschikte methode is (namelijk niet voor iedereen) rijst natuurlijk de vraag hoe én wanneer deze methodiek toe te passen op de allerkleinsten. Onderstaande checklist is leidend:
- de aard van de gebeurtenis(sen)
- hoe het kind functioneerde vóór de gebeurtenis(sen)
- het temperament van het kind
- de vaardigheid van het kind om te gaan met moeilijkheden
- de vaardigheid ouders/gezin om te gaan met moeilijkheden
- de reactie(s) ouders/gezin op de gebeurtenis(en)
- de reactie(s) van het kind op de gebeurtenis en hoe de ouders hiermee omgaan
Voor jonge kinderen (0-5 jr) is er dus een aangepaste vorm, met de naam ‘Storytelling’. De ouders worden hier intensief bij betrokken omdat het kind vaak zelf niet kan vertellen over de herinnering van het trauma. De herinneringen worden geactiveerd door over de gebeurtenis te vertellen. Alles vanuit het perspectief van het kind. De intentie is de zgn. ‘pre-verbale’ trauma’s te verwerken. (Een pre-verbaal trauma is natuurlijk de gebeurtenis vóórdat het kind zich verbaal kan uiten.) Trauma’s kunnen zijn: vroeggeboorte, medische ingrepen, verslikken, overgeven, ongeval of zelfs ruzies of geweld in de thuissituatie. In de hersenen van een kind wordt zo’n herinnering niet heel expliciet opgeslagen. Impliciet triggert het des te meer. Te denken is aan een wirwar aan emoties en lichamelijke sensaties als ongecontroleerd huilen onder meer. Trauma kan een bodem leggen voor gedragsproblemen of emotionele problemen. Storytelling is het ‘desensitiseren’ van nare ervaringen door er woorden aan te geven. Evenzo effectief als de audio-stimuli voor volwassenen. Er ontstaat vrij snel herstel zodat de (sociale, emotionele en spel) ontwikkeling kan worden ingehaald en verder kan ontplooien.
Dit zou een goed alternatief kunnen zijn mocht osteopathie, massage of iets anders toch minder goed werken dan gehoopt.
Machtig mooi dat het in ieder geval voor de allerkleinsten ook voorhanden is!
Groetjes,
Christel B.
Bronnen: praktijkmint.nl / emdrtherapeuten.nl / emdr.nl / viamama.nl / babyextra.nl / ggze.nl