• Regio Veldhoven e.o.
  • Vanaf 6.30 uur open
  • Een goed gevoel
  • Gericht op ontwikkeling
  • Je kind kan altijd mee-eten

Altijd een dramatisch afscheid bij de kinderopvang. Kan het ook anders?

11 april 2022
image

In de Volkskrant stond een interessant artikel over afscheid nemen binnen de kinderopvang. We delen het met jullie. Doe er je voordeel mee!

 

Iedereen doet maar wat
Altijd een dramatisch afscheid bij de kinderopvang. Kan het ook anders?
Anna van den Breemer schrijft elke week over een alledaags opvoedkundig probleem waarvoor ze een oplossing zoekt.
Anna van den Breemer 22 februari 2022, 15:44

Afscheid bij de crécheBeeld Claudie de Cleen
Bij de poort van het kinderdagverblijf bleken de coronaregels in sommige gevallen een blessing in disguise. Doordat ouders niet met hun kind mee naar binnen mochten, werd het afscheid bondig, met minder dramatische taferelen tot gevolg. Nu ouders weer welkom zijn, wordt deze vraag opnieuw relevant: hoe voorkom je een huilpartij als je je kind wegbrengt naar de opvang?

Dit zeggen de deskundigen
‘Rond de eerste verjaardag van een kind is er een piek in zowel eenkennigheid als verlatingsangst. Ze willen niet gescheiden worden van hun ouders. Dit hoort bij een gezonde ontwikkeling’, zegt Sanne de Vet, promovenda aan de Universiteit Leiden die onderzoek doet naar het welbevinden van jonge kinderen in de opvang.

De transitie van thuis naar het kinderdagverblijf brengt sowieso wat stress met zich mee. ‘Uit meerdere studies blijkt dat kinderen die naar de opvang worden gebracht in hun speeksel hogere niveaus van het stresshormoon cortisol hebben, voornamelijk bij kinderen met een gevoeliger temperament’, vertelt De Vet. ‘Deze korte stressmomenten horen bij het leven en zijn niet direct schadelijk. We zien gelukkig ook dat dit hormoon weer afneemt als de kinderen thuis zijn.’

Afscheid nemen is iets wat een kind moet leren, benadrukt kinder- en jeugdtherapeut Marloes de Jong. ‘Jonge kinderen hebben geen tijdsbesef en begrijpen niet dat mama of papa weer terugkomen. Bovendien moeten ze nog de leerervaring opdoen dat ze zichzelf kunnen redden.’

Welke strategie heeft de voorkeur: uitgebreid de tijd nemen of juist snel de pleister aftrekken? ‘We weten uit onderzoek dat het niet handig is om het afscheid eindeloos te rekken’, zegt De Vet. ‘Maar een kind afleiden en snel wegsneaken is ook niet aan te raden, want dat is te onvoorspelbaar’ Zoals dat wel vaker geldt bij opvoedadviezen heeft de gulden middenweg de voorkeur: ‘Houd het moment behapbaar en overzichtelijk’, aldus Marloes de Jong.

 

image

Hoe pak je het aan?
Creëer een vast afscheidsritueel zodat je kind weet waar het aan toe is, adviseert Nicoline Hoekstra, die een praktijk voor kinder- en jeugdpsychotherapie heeft. Probeer haast te elimineren. ‘Ben je opgejaagd dan reageer je eerder kortaf en gaat je kind met spanning naar de opvang.’ Wees duidelijk in je communicatie. ‘Zeg: ‘Je bent nu verdrietig en dat snap ik. Jij gaat lekker spelen bij juf Wendy en straks haal ik je weer op. Ik geef je een extra dikke knuffel waar we de hele dag mee kunnen doen.’ En vertrek vervolgens. ‘Als je kind hard huilt en je komt als ouder terug om het te troosten, dan geef je het signaal dat je het ook niet oké vindt’, aldus Hoekstra.

Zeker bij wat oudere kinderen mag je best benoemen dat kindlief het gedag zeggen lastig vindt, meent De Jong. Maak je het hiermee niet nog meer beladen? ‘Erkennen helpt juist.’ En vraag vervolgens wat er nodig is om het makkelijker te maken. ‘Als volwassenen zijn we geneigd die stap over te slaan en direct met eigen ideeën te komen.’ Refereer aan succesvolle situaties uit het verleden, zoals het logeerpartijtje bij oma en opa. ‘Wat heeft toen geholpen?’

Volgens de experts is het een kwestie van uitproberen wat werkt. ‘Samen even landen door in de ruimte rond te lopen en speelgoed aan te wijzen en vervolgens je kind op schoot van een pedagogisch medewerker te laten’, tipt De Vet. ‘Zwaaien bij het raam of een handkus geven’, vult De Jong aan. Het kan ook helpen om een knuffel mee te nemen. Dit noemen ze in de psychologie een ‘transitie-object’: iets wat troost biedt bij de overgang van de veilige thuissituatie naar de buitenwereld zonder ouders.

Voor ouders is het natuurlijk geen fijn gevoel om een huilend kind achter te laten. Vaak duurt dit moment echter maar kort. ‘Twee minuten later is een kind vaak alweer rustig aan het spelen’, zegt Hoekstra. Het kan voor ouders een geruststelling zijn als ze een foto krijgen doorgestuurd. ‘Spreek dat af met de pedagogisch medewerkers.’

Meer over ons

image

Naar de groepen

Bekijk pagina
image

Boek een rondleiding

Bekijk pagina